Oorspronkelijk stonden de drie stalen elementen van de beeldhouwer Piet Slegers op het terrein van de school voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen (ZMOK) aan de Kranenburgerweg. Slegers ontwierp dit kunstwerk in 1971 voor de entree van de school. Hij creëerde een bestratingspatroon met daarin trapeziumvormige elementen die als schotsen uit de grond staken. De voorzijde van de school werd al snel in gebruik genomen als speelplaats. Daardoor veranderde de context van het kunstwerk ingrijpend. De stalen objecten bleken uitstekend als springschans te kunnen fungeren. Het schoolbestuur besloot het kunstwerk aan de gemeente te schenken. In samenspraak met de kunstenaar werd het werk na enkele jaren herplaatst in het rustieke Kromme Rijnplantsoen, slechts enkele meters verwijderd van de oorspronkelijke locatie. Dit werk markeert een geheel nieuwe richting in het oeuvre van Slegers. Voorheen maakte hij gebruik van natuursteen, zoals rode lavasteen en marmer, maar vanaf de jaren zeventig concentreerde hij zich hoofdzakelijk op het toepassen van staal. Zijn beeldtaal werd vanaf die tijd ook geometrischer. Soortgelijke abstracte tekens in het (stedelijke) landschap zijn typerend voor de omgevingskunst uit die tijd. In Utrecht realiseerde Slegers meerdere kunstwerken waarvan een deel inmiddels verloren is gegaan. Een uitzondering daarop is het Landschapssfeerproject bij het hoofdkantoor van de Rabobank. Dit werk is onderdeel van een kunstenplan dat de omgevingskunstenaar Bas Maters in samenspraak met de architect van het hoofdkantoor in 1978 ontwierp. FT
