Willem Lenssinck geniet vooral bekendheid als maker van bronzen beelden en als meubelontwerper, maar begon zijn loopbaan in de kunst met keramiek. Na zijn afstuderen aan de kunstacademie in Utrecht werkte hij als ontwerper bij de faienceen tegelfabriek Westraven. Na enkele jaren besloot hij als vrij kunstenaar verder te gaan.
Lenssinck realiseerde een groot aantal tegeltableaus en keramische werken bij scholen en andere openbare gebouwen. Vanaf halverwege de jaren tachtig maakte hij alleen nog vrij werk, met name bronzen beelden. Voor het sociaal-cultureel centrum De Musketon in de nieuwbouwwijk Lunetten maakte hij een tegeltableau in de hal, tegen de gebogen achterkant van de grote zaal. De opdracht was iets voor het gehele gebouw te ontwerpen dat ook als bewegwijzering kon dienen. Toen dat plan niet vruchtbaar bleek, omdat het een te fragmentarisch beeld op zou leveren, werd gekozen voor een meterslange tegelwand.
Lenssinck koos als thema ‘verstedelijking’. De voorstelling aan de rechterkant toont een polderlandschap met knotwilgen, koeien en stieren, terwijl aan de linkerzijde de mensen opdoemen met hun bouwtekeningen. Het tableau bestaat uit vrij grote tegels met heldere kleuren. Het weiland en de bomen in helder groen, met gele koeien en grote roodbruine stieren op de voorgrond en aan de andere kant een blauwgrijze mensenmassa.
