Na een felle brand in 1993 werd zwembad De Kwakel in Overvecht herbouwd en uitgebreid tot een recreatieparadijs. De kunstenaar Korrie Besems had enkele jaren eerder voor het Willem Arntzhuis in Utrecht een lichtkunstwerk gemaakt in de vorm van een rebus. Dat was bij de inwoners van Utrecht goed ontvangen en sprak ook de adviescommissie zeer aan, dus werd de kunstenaar uitgenodigd een ontwerp te maken voor een kunstwerk aan de buitenkant van het zwembad. Besems werk is een spel van taal, kleur en licht dat het sober vormgegeven gebouw feestelijk bekroont. Over de gevel en op het gebouw is een zestiental teksten gestrooid. Lichtbakken, doosletters en neonletters vormen woorden met exotische klanken als Senggigi, Amoopi of Carvoeiro. Elk woord heeft een eigen formaat, kleur en lettertype. Het kunstwerk maakt gebruik van het idioom van de reclame op straat, en daarmee duikt het bijna onder in het alledaagse, vooral in de avond als de woorden oplichten en concurreren met de straatverlichting, het nachtelijk verkeer en reclame-uitingen. Besems is geïnteresseerd in de wijze waarop tekst de betekenis van een beeld kan beïnvloeden. In haar fotografische werk combineert ze taal met beelden van een stedelijke omgeving. Hier wekken de woorden op de gevel verlangens op naar verre oorden, paradijzen wellicht; daar waar je niet bent, maar misschien had willen zijn. MDL
