De Bokkenbuurt staat bekend om zijn strijdvaardige bewoners, die fel actie voeren bij kwesties die de wijk aangaan. Als in 1979 blijkt dat het bouwbudget voor het nieuwe buurthuis voorziet in een post voor kunst, eist het Komité Bokkenbuurt onmiddellijk inspraak bij de procedure. In overleg met de architect en de leiding van het buurthuis wordt bepaald dat er een ‘bronzen dierplastiek’ moet komen. De adviescommissie stemt daarmee in en draagt de kunstenaar Frank Letterie voor. Het ontwerp dat Letterie in 1980 voorlegt aan de commissie is echter geen dierplastiek, maar een kleine beeldengroep: een vrouwfiguur, knielend naast een kind en een bokje. De kunstenaar laat weten dat de buurtbewoners aanvankelijk een beeld van een bok wilden. Bij nader inzien vond de buurt dat toch geen goed plan vanwege ‘de negatieve associaties verbonden met de Bokkenbuurt’. Het zou volgens het Komité beter zijn als de kunstenaar, indachtig de recente ingrijpende renovatie van de wijk, de overgang van oud naar nieuw zou kunnen verbeelden. Letterie heeft dat advies ter harte genomen. Zijn beeldengroep verwijst niet alleen naar de vernieuwing van de wijk, maar ook naar zorgzaam samenleven: nabuurschap. Moeder met kind en bok wordt in 1981 geplaatst op het muurtje voor buurthuis ’t Bokkie in het hart van de wijk. HH
