Madeleine Bosscher behoort tot de zogenoemde pioniers van de textielkunst, kunstenaars die experimenteerden met heldere kleuren, strakke vormen en ongebruikelijke materialen en technieken. Bosscher, bijvoorbeeld, maakte weefsels van cellofaan of lijmde textielrepen aan elkaar tot een paneel. In de collectie van het Centraal Museum bevinden zich twee wandobjecten van geknoopt pvc uit 1972.
Bosscher werkt regelmatig in opdracht. Voor het Provinciehuis van Noord-Brabant maakte ze en groot wandtapijt van gestapelde, opgerolde repen katoen. En voor het hoofdkantoor van de Rabobank in Utrecht ontwierp ze een op de wand gelijmd reliëf dat is opgebouwd uit lagen
vilt.
Architect Van Olphen droeg Bosscher voor voor een kunstopdracht bij het nieuwe buurthuis in Zuilen. Ze ontwierp een serie wandpanelen die als een horizontale band op de muur bevestigd zijn. Elke gang of functie van het vbuurthuis kreeg een eigen kleur, zodat het werk ook in de routing binnen het gebouw een rol speelde. De panelen zijn gemaakt van snippers witte, zwarte en gekleurde katoen die ze vermengde met lijm en samenperste tot een massief blok. Het resultaat is een paneel met een witte ondergrond en speelse kleuraccenten, te vergelijken
met granito. Bij de rondingen van de muren zijn de panelen intenser van kleur. Deze blokken van textielsnippers, die ze zelf ook wel ‘koeken’ noemde, maakte ze ook als vrij werk, zowel losse panelen in felle kleuren als samengestelde tableaus van meerdere panelen. MS
